Licenza para fumar.

Anúnciase a publicación dun pastiche continuador da serie novelística de James Bond e o encargado das novas andainas de 007 vén sendo o escritor británico William Boyd. Non hai mellor candidato para semellante encomenda. Primeiro pola coincidencia das orixes escocesas de William, de Ian Fleming (pai da personaxe literaria) e de Sean Connery, a máis lograda encarnadura fílmica do axente playboy. En segundo lugar porque Boyd admirou a Fleming, dedicándolle unha tan instrutiva como afectuosa nota biográfica no seu libro de prosas breves intitulado Bambú, e desfrutou de Bond desde os once anos, idade na que leu Desde Rusia con amor familiarizándose co snobismo, o sexo, a violencia, as viaxes exóticas e os produtos de consumo de alta gama. O autor e a criatura de ficción difiren no carácter, pueril e vaidoso en Ian, frío e altivo en Bond, pero imítanse en moitos aspectos. Fleming pasou nos anos da segunda guerra mundial de financeiro fracasado a espía, permitíndose entón unha vida luxuosa: departamento finamente decorado, carro deportivo vermello, cigarros –tres paquetes diarios- coas súas iniciais gravadas. William Boyd é un eficacísimo artesán literario e por parte un dos escritores máis divertidos do panorama romancesco actual (demostrouno en Un bo home en África ou A praia de Brazzaville), polo que agardamos con pracer anticipado a recreación dese James Bond retro, exercendo de escoitagrilos nos anos sesenta. Intimei nesa década con 007, cando non era eu snobe nin aínda nacionalista escocés, porque me fascinou cunha aventura en Nassau e con certa persecución polas canellas inmediatas á Fontana de Trevi en Roma. De Fleming nada sabía, de facto confundíao co doutor que lle daba nome á rúa ourensá onde paraban os coches de liña de Empresas Gómez, que me levaban desde o instituto no cabezallo provincial á morada rústica dos meus causantes.


Bieito Iglesias, escritor e profesor. ©  El Correo Gallego {Pan e Coitelo}

Comentarios